ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΚΕΡΙΟΥ

Το Τρίκερι  είναι ένα γραφικό  χωριό του νομού Μαγνησίας χτισμένο σε μια από τις κορυφές του Τισσαίου όρους , το οποίο αποτελεί συνέχεια του Πηλίου, στο τελείωμα της χερσονήσου της Μαγνησίας, ανατολικά της εισόδου του Παγασητικού κόλπου. Απέχει ελάχιστα από την θάλασσα και εξυπηρετείται από το λιμάνι της Αγίας Κυριακής, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον οικισμό. Αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής  κοινότητας και υπάγεται στον Δήμο Νοτίου Πηλίου.

Λόγω της ευκολότερης πρόσβασης από την θάλασσα παρά από την ορεινή και απόκρημνη ενδοχώρα απέκτησε χαρακτήρα νησιού και ανέπτυξε ιδιαίτερα την ναυτιλία. Οι πρώτου κάτοικοι του Τρικερίου προήλθαν από το νησί Παλαιό Τρίκερι από όπου και μετεγκαταστάθηκαν στη νέα τοποθεσία μετά από τις αλλεπάλληλες επιδρομές των πειρατών. Το 1821 το Τρίκερι διέθετε έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους. Συμμετείχε στην επανάσταση του Πηλίου το 1821 βοηθώντας με την χορηγία πλοίων και ναυτικών στη νεοσύστατη τότε Φιλική Εταιρεία. Μετά την κατάπνιξη της επανάστασης στο Πήλιο, η επανάσταση συνεχίστηκε στην περιοχή του Τρικερίου. Στο Τρίκερι πέθανε ο Πηλιορείτης οπλαρχηγός Κυριάκος Μπασδέκης, οπού κατέφθασε τραυματισμένος μετά την αποτυχία κατάληψης του Βόλου. Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την σπογγαλιεία και με την εμπορική ναυτιλία. Αποτελούσε έδρα του Δήμου Αιαντείου . Το Τρίκερι μέχρι την δεκαετία του 1970 δεν διέθετε πρόσβαση από χερσαίο δρόμο και η επικοινωνία γινόταν αποκλειστικά από την θάλασσα. Σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι ασχολούνται με το ναυτικό επάγγελμα και την αλιεία.